Centrum Weterynaryjne Jacka SzulcaBlog

Depresja jest zaburzeniem emocji i nastroju. Przyjęło się uważać ją za typowo ludzką dolegliwość, jednak w taki sam sposób dotyka ona również zwierząt. Niestety, bardzo często właściciele nie dostrzegają, że ich pupile są depresyjne i dopiero problemy towarzyszące depresji są powodem do zasięgnięcia porady behawiorysty.

OBJAWY STANÓW DEPRESYJNYCH

Diagnostyka depresji u zwierząt jest procesem dużo bardziej skomplikowanym niż w przypadku ludzi. Ponieważ jedną z metod diagnostycznych depresji jest wywiad z pacjentem, co nie jest możliwe w przypadku czworonogów, pierwszym narzędziem badawczym jest baczna obserwacja zwierzęcia.
Zawsze należy zacząć rozpoznanie od wykonania psu podstawowych badań, celem wykluczenia nieprawidłowości zdrowotnych a w następnym kroku ukierunkować diagnostykę na obserwację pod kątem zaburzeń nastroju.

Naszą uwagę powinna zwrócić każda istotna zmiana w zachowaniu pupila, odstąpienie od rytualnych czy ulubionych zachowań jakie dotychczas podejmował, a w szczególności takie symptomy, jak:

• Zaburzenia łaknienia; wyraźne zwiększenie lub zmniejszenie apetytu
• Apatia
• Niechęć do wychodzenia na spacer
• Zwiększona lub wyraźnie niższa aktywność ruchowa
• Zwiększona reaktywność, np. szczekliwość, reagowanie na ignorowane dotąd odgłosy
• Zaburzenia rytmu snu (nadmierna senność lub przeciwnie - bezsenność)
• Osowiałość, brak reakcji na bodźce, które dotychczas powodowały wzmożoną reakcję
• Pojawienie się lękliwości, ataków paniki, agresji o podłożu lękowym, warczenia bez powodu

CO MOŻE PRZYDARZYĆ SIĘ TWOJEMU ZWIERZAKOWI?:

• Lęk separacyjny.
• Zachowania kompulsywne - na przykład nadmierne wylizywanie łap (i nie tylko). Lizanie nie zawsze jest oznaką świądu lub bólu.
• Agresja na tle lękowym - jest to problem bardzo poważny, który wymaga niejednokrotnie wielokierunkowego działania i współpracy między lekarzem weterynarii, a behawiorystą / zoopsychologiem.
• Zespół zaburzeń poznawczych, czyli psi Alzheimer - nie jest to typowa choroba na tle psychicznym ale dość częsty problem wynikający z biologicznego starzenia się mózgu. U zwierzaków z tym problemem dochodzi do zaburzeń w obrębie cyklu snu i aktywności (na przykład spacerowanie w nocy) zaburzenia w uczeniu się czy brak reakcji na bodźce zewnętrzne.
• Depresja - przyczyn takich zaburzeń może być kilka, najczęściej jest to negatywne oddziaływanie środowiska na zwierzę (brak odpowiedniej opieki, zmiana środowiska życia itp.).

Zaburzeń podobnych jest wiele, wymienione powyżej to tylko kilka najczęściej spotykanych w gabinecie weterynaryjnym.

LECZENIE STANÓW DEPRESYJNYCH ORAZ OBNIŻENIA NASTROJU

Jeśli nie mamy wątpliwości odnośnie tego, czy mamy do czynienia z psią depresją, jak najszybciej powinniśmy podjąć "leczenie" a właściwie cykl działań ukierunkowanych na przywrócenie naszego pupila do równowagi.

Podobnie, jak w przypadku ludzi, leczenie psich zaburzeń nastroju powinno odbywać się na dwu płaszczyznach:

1. farmakologicznej - podawanie psu leków oraz
2. behawioralnej - zorganizowanie mu czasu. Podobnie, jak w przypadku zapobiegania zaburzeniom nastroju sprawdza się porzekadło, że zawsze zapobiegać niż leczyć.

Jeżeli uważasz, że Twój zwierzak pomimo wzorowych wyników badań zachowuje się inaczej, skontaktuj się z dobrym behawiorystą lub zoopsychologiem.