Centrum Weterynaryjne Jacka SzulcaBlog

Zapewnienie odpowiedniej opieki starzejącym się psom już od dawna jest prawdziwym wyzwaniem dla medycyny weterynaryjnej. Rozwój nauk medycznych i chirurgii w zakresie medycyny weterynaryjnej spowodował wydłużenie życia naszych psich towarzyszy.
Większość zaburzeń zdrowotnych ma charakter przewlekły (endokrynopatie, choroby wątroby, choroby nerek, niewydolność serca), które wymagają leczenia do końca życia zwierzęcia oraz ścisłego stosowania się właściciela do zaleceń. U każdego starego zwierzęcia rozpoznanie i leczenie współistniejących chorób jest konieczne w celu wdrożenia skutecznego programu rehabilitacji.

Częste zaburzenia geriatryczne u psów:

• cukrzyca
• otyłość
• choroby sercowo-naczyniowe
• choroby zwyrodnieniowe stawów
• zaćma
• nowotwory
• choroby zębów
• niedoczynność tarczycy
• kamica moczowa
• nadczynność kory nadnerczy
• niedokrwistość
• nietrzymanie moczu
• hepatopatie
• przewlekłe choroby nerek

Najważniejsze układy mające wpływ na rehabilitację to układ nerwowy i mięśniowo-szkieletowy. Wraz z wiekiem kości i mięśnie zaczynają zanikać. Najczęstszym schorzeniem układu mięśniowo-szkieletowego u starszych psów jest choroba zwyrodnieniowa stawów. Niektóre schorzenia dotyczące układu nerwowego również wpływają na starzejące się psy. Mogą pojawiać się choroby krążków międzykręgowych, zwyrodnienia np. mielopatia zwyrodnieniowa lub nowotwory. Terapeuta układający program rehabilitacji dla pacjenta musi wziąć pod uwagę wszystkie występujące schorzenia. Konieczna jest taka ilość ćwiczeń, która będzie znośna dla starszego pacjenta. Mało obciążające czynności, jak pływanie i krótkie spacery na smyczy powinny być podstawą codziennych ćwiczeń.

A co z leczeniem bólu u starszych zwierząt?

Problem walki z bólem u starszych zwierząt należy rozwiązać w sposób przynoszący największy możliwy efekt terapeutyczny z jak najmniejszą ingerencją w stan zdrowotny zwierzęcia. Psy w starszym wieku są znacznie bardziej wrażliwe na niepożądane działania leków przeciwbólowych takich jak zaburzenia żołądkowo-jelitowe. W tym przypadku można zastosować u zwierzaka mało intensywne ćwiczenia, masaże i rozgrzewanie.
Bardzo ważnym aspektem jest też kontrolowanie masy ciała starszego pacjenta, ponieważ nadwaga jest u nich często występującym schorzeniem. Dieta takiego pacjenta musi mieć nie tylko obniżoną kaloryczność ale także powinna zawierać odpowiednią ilość białka, witamin i minerałów.

Na koniec kilka rad jakie zmiany w środowisku mogą być korzystne dla starszych psów z chorobą zwyrodnieniową stawów.

Psiak powinien przebywać w suchym i ciepłym miejscu. Powinien mieć zapewnione miękkie posłanie. Położenie pod kocem podkładki z ciepłą krążącą wodą pomoże zmniejszyć poranną sztywność stawów. Należy też zapewnić antypoślizgowe podłoże, aby uniknąć potknięć i rozjeżdżania się łap. Powinno się także ograniczyć wchodzenie po schodach. Należy też unikać zbyt forsownej zabawy z innym psem któremu chore zwierzę może starać się dotrzymać kroku i tym samym spowodować uraz i ból. W niektórych przypadkach jednak zabawa z innymi zwierzętami zachęca do aktywności i jest miłą odmianą po rutynowych ćwiczeniach.