Popularną formą obrazowania ciąży u suki jest badanie radiologiczne. Metoda ta szczególnie popularna jest wśród hodowców, właścicieli chcących poznać spodziewaną liczbę szczeniąt. Informacje uzyskane z tego badania wydają się jednak równie istotne dla lekarzy weterynarii planujących fachową pomoc dla suki i nachodzącego miotu.
Po wykonaniu zdjęć RTG dokonuje się zliczenia widocznych kręgosłupów lub czaszek płodów. Ten sposób prognozowania wielkości miotu cechuje się skutecznością wynoszącą 90–100% . Wydaje się to szczególnie istotne w sytuacjach planowanej pomocy porodowej – zarówno bezkrwawej, jak i przy zabiegu cesarskiego cięcia, kiedy ważna jest właściwa ocena przebiegu akcji porodowej oraz zabezpieczenie odpowiedniego zaplecza w postaci zespołu reanimacyjnego. Przy badaniu RTG ciąży u suk należy zwrócić jednak uwagę na możliwość zatarcia obrazu przy szczególnie licznych miotach, kiedy jama brzuszna ulega bardzo silnemu wypełnieniu przez płody nakładające się na siebie podczas obrazowania. Prowadzić to niekiedy może do niewielkich nieścisłości w kalkulacji wielkości miotu i pomyłek rzędu ± 2 szczenięta.
Przy zastosowaniu metody radiograficznej możemy raczej mówić o ocenie przybliżonego wieku ciąży, a nie konkretnych terminach. Stwierdzono jednak, że pierwsza możliwość rozpoznania kośćca u psich płodów przy zastosowaniu badania RTG występuje ok. 22–20 dni przed porodem. Wyraźnie widoczne stają się wtedy: kręgosłup, czaszka, żebra. 9–2 dni przed porodem można obserwować kość udową, a zęby na 8–3 dni przed rozwiązaniem.
Dane z badania RTG pozwalają lepiej interpretować przebieg ciąży oraz porodu i mogą wpływać na decyzje o formie jego rozwiązania.
Strona używa plików cookies do celów funkcjonalnych oraz statystycznych